چرایی تشکیک در سلامت انتخابات

 

انتخابات کشور ما از انتخابات اکثرکشورهاى مدعى دمکراسى، هم آزادتر است، هم پرشورتر است، انتخابات پرشور، انتخابات خوب، سالم. دشمن خدشه می کند. از دشمن انتظارى هم جز دشمنى نیست؛ بى‏توقعى از دوستان است. بى‏توقعى از کسانى است که جزو این ملتند.

انتخابات یکی از جلوه های مشارکت سیاسی است که آحاد مردم از طریق راهکارها و ضوابط قانونی تعیین شده، فرصت دخالت در سرنوشت خود و جامعه را پیدا می کنند. پیش بینی الزامات اجرایی در قانون اساسی و قانون انتخابات، مدیریت هوشمندانه و هوشیاری و حضور حماسی ملت شریف ایران باعث گردیده است که در طول سه دهه گذشته بطور میانگین هرسال شاهد یک انتخابات در کشور باشیم. یکی از موضوعاتی که همواره در آستانه برگزاری هر انتخاباتی، ترجیحا از سوی محافل و رسانه های خارجی و معاندان نظام و بعضا از سوی برخی اشخاص و گروههای سیاسی داخلی مطرح می شود، تشکیک در سلامت انتخابات و دامن زدن به شائبه تخلف در آن بوده است. این فضا سازی و رفتار انتخاباتی مسموم از سوی دشمنان نظام و انقلاب قابل پیش بینی است اما طرح و یا تکرار اینگونه مسایل از سوی عناصری از درون نظام جای تامل بسیار دارد.

در جریان انتخابات هشتمین دوره مجلس شورای اسلامی با هدف تشکیک در سلامت انتخابات، سناریویی با عنوان«ضرورت نظارت بین المللی بر انتخابات ایران» رقم خورد. همگام با فضاسازی محافل خارجی، گروهک غیر قانونی نهضت آزادی با صدور بیانیه‌ای6 ماده ای، با تاکید بر اینکه « حق دادخواهی در محاکم قضایی صالح ملی و جواز همکاری‌های ملی و بین‌المللی نیز در زمره حقوق شناخته شده‌ی‌ شهروندان قرار دارد. از جمله‌ی این همکاری‌ها نظارت بین‌المللی بر انتخابات محسوب می‌شود.» خواستار نظارت بین المللی بر انتخابات شد. متعاقب آن عضو مشترک سازمان مجاهدین انقلاب و حزب مشارکت بعد از ثبت نام در محل وزارت کشور به تردید در سلامت انتخابات پرداخته، گفت: «امیدوار هستیم که در این انتخابات همه گرایش‌ها بتوانند حضور داشته باشند و انتخابات چنان سالم برگزار شود که کسی به فکر دعوت از مراجع بین‌المللی برای نظارت بر انتخابات نباشد و این امر صد درصد به عملکرد اصولگرایان بستگی دارد که فارغ از نظارت بین‌المللی آیا حاضرند انتخابات سالم برگزار کنند یا خیر؟». این اظهارات بی اساس و مضحک که برای همقطاران وی نیز غیر قابل تحمل بود با واکنش تند برخی از جمله موسوی لاری، محمدرضا عارف و... روبرو شد.

و اینک در آستانه انتخابات ریاست جمهوری دهم، برخی از اشخاص و حتی کاندیداها با اظهاراتی چون «کسانی که وارد عرص? انتخابات می شوند نگرانی هایی در خصوص صیانت از آرا و انتخابات رقابتی دارند»، «مسئولان باید سلامت انتخابات را به نحوی برای مردم مشخص کنند تا مردم با خیال راحت رای بدهند و مطمئن باشند که همان از صندوق خارج می شود. اما اگر احساس کنند رأیشان در سرنوشت‌شان بی اثر است و متولیانی پیدا می‌شوند که رأی آن‌ها را هر جور که می‌خواهند، می‌خوانند، آن‌گاه دل‌سرد می‌شوند.»،«وجود نماینده کاندیداها، خلوت‌خانه برگزارکنندگان انتخابات را به هم می‌ریزد»، «اگر ناظرین ما را راه ندهند، آنها را پشت سر هم بمباران خبری می‌کنیم. ‏تشکیل کمیته صیانت از آرا چیزی نیست که اینها این‌قدر شتابزده شدند.» بار دیگر به القاء تردیدهایی در موضوع سلامت انتخابات پرداختند و از شکل گیری سناریوی جدیدی با عنوان«تشکیل کمیته صیانت از آراء» خبر دادند.

یکی از روزنامه های دوم خردادی با اعلام آغاز به کار «کمیته هماهنگى شوراهاى راهبرى انتخاباتى مهدى کروبى و میرحسین موسوى براى صیانت از آراء»، نوشت: «مهدى کروبى و میر حسین موسوى، شخصا فعالیت‌هاى این کمیته را خصوصا در زمان برگزارى انتخابات دنبال و از تمام اهرم‌هاى لازم براى امانت‌دارى راى مردم و پاسداشت آن راى استفاده خواهند کرد.» این در حالی است که شورای نگهبان تشکیل این کمیته را «غیرقانونی» دانسته است.

رهبر معظم انقلاب چهارشنبه گذشته نسبت به ابراز تردیدها در زمینه سلامت انتخابات هشدار داده و فرمودند:

"یکى از دشمنى‏ها همین است که این پدیده‏ى باارزشِ تأثیر حضور مردم و نقش‏آفرینى مردم در اداره‏ى کشور و مدیریت کشور را در تبلیغات خودشان نفى کنند یا ندیده بگیرند یا انکار کنند. بارها و بارها در اظهارات صریحشان، در اظهارات کنایه‏آمیزشان، در انتخابات کشورمان خدشه کردند. نه؛ انتخابات کشور ما از انتخابات اکثر این کشورهاى مدعى دمکراسى، هم آزادتر است، هم پرشورتر است، هم انگیزه‏ى مردم در این انتخابات بیشتر است. انتخابات پرشور، انتخابات خوب، سالم. دشمن خدشه میکند. از دشمن انتظارى هم جز دشمنى نیست؛ چه انتظارى هست؟ بى‏توقعى از دوستان است. بى‏توقعى از کسانى است که جزو این ملتند؛ واقعیات را دارند مى‏بینند؛ مى‏بینند که این انتخابات چگونه سالم و متقن انجام میگیرد، در عین حال، همان حرفى را که دشمن میزند، اینها هم میزنند! من انتظارم این است: کسانى که با ملت ایرانند، جزو ملت ایرانند، توقع دارند ملت ایران به آنها توجه کنند، اینها دیگر علیه ملت ایران حرف نزنند و انتخابات ملت ایران را زیر سؤال نبرند. مرتب تکرار نکنند که آقا این انتخابات سالم نیست؛ انتخابات، انتخابات نیست. چرا دروغ میگویند؟ چرا بى‏انصافى میکنند؟ چرا خلاف واقع میگویند؟ چرا این همه زحماتى را که این ملت و مسئولین در طول این سالهاى متمادى متحمل شدند، ندیده میگیرند؟ چرا؟ چرا ناسپاسى میکنند؟ "

اکنون سوال این است که با وجود کارنامه موفق نظام در مردم سالاری دینی و پشت سر گذاشتن تجربه 28 انتخابات موفق در طی سی سال گذشته چرا ادعاهای واهی و بی اعتباری گذشته و شیطنت ها و غوغاسالاریهای عقیم در باره سلامت انتخابات، بار دیگر تکرار می شود. اصولا این بی تدبیری در عبرت نگرفتن از گذشته و تشکیک در سلامت انتخابات چه هدفی را دنبال می کند؟

وجود مکانیزم مطمئن در برگزاری انتخابات سالم یکی از رازهای موفقیت تجربه 28 انتخابات بوده است. که تنها در سال اول پس از پیروزی انقلاب، با برگزاری 5 انتخابات، باعث شد نظام و ارکان آن تثبیت گردد و دست هر نامحرمی را برای خدشه بر شاخصه مردم سالاری دینی،کوتاه و توطئه ها خنثی شود. براساس اصل 99 قانون اساسی، نظارت برکلیه انتخاباتها در ایران به عهده شورای نگهبان است. و براساس ماده 8 قانون انتخابات ریاست جمهوری، نظارت بر انتخابات ریاست جمهوری به عهده شورای نگهبان است. این نظارت عام و در تمام مراحل و در کلیه امور مربوط به انتخابات جاری است. اولین و بدیهی ترین دلیل و پیامد این خصومت ورزی دشمنان و بی انصافی دوستان که به ذهن تبادر می کند، خدشه به نقش و جایگاه مهم شورای نگبهان است. طرح انحرافی کمیته صیانت از آراء نیز به منزله نادیده انگاری قانون اساسی و الزامات آن از سوی کسانی است که مدعی این پست مهم یعنی مجری قانون اساسی اند. تجاهل به اصل «التزام به شی، التزام به لوازم آن نیز هست» از چنین مدعیانی فاقد هرگونه توجیهی است.

برخی با طرح این گونه ادعاها و سیاست فرار به جلو به نوعی درصدد توجیه شکست خود در انتخابات آینده هستند. اتفاقی که دست کم در چند انتخابات اخیر رخ داد و به دلیل بالا بودن ضریب سلامت و صیانت از آراء در جمهوری اسلامی و اعتماد مردم، اقداماتی چون نامه های سرگشاده راه به جایی نبرد.

تشکیک در سلامت انتخابات با هدف ایجاد فضای بی اعتمادی، القاء یاس و ناامیدی در مردم نسبت به نظام و مسئولین، مخدوش کردن نظام و سلامت و کارآمدی آن، زیر سوال بردن ویژگی مردمی بودن نظام و مخدوش کردن حضور یا دلسردکردن مردم از مشارکت گسترده، همواره در راهبردهای دشمنان نظام، علنی و برجسته بوده است. «ملت ایران هوشیار، حسابگر و تادیب گرند» و کسانی را که ناتوان از درک این راهبردها و پیامدهای چنین تشکیکی باشند، بطور طبیعی فاقد کمترین شایستگی و صلاحیت برای مدیریت اجرایی کشور می داند.

در طی چیزی حدود یک دهه، اسلام، انقلاب و نظام، گرفتار نوعی افراطی گری در هجمه به آرمانها، باورها و ارزشهای متعالی خود بود. اما با همان رویکرد هوشمندانه و تادیبگرانه، گفتمان اصیل انقلاب مجددا حاکم گردید و در طی سالهای اخیر روند روبه رشدی را طی نمود و اینک در آستانه دهه چهارم با گفتمان «عدالت و پیشرفت» گامهای اساسی را برای تحقق مرحله سوم از فرایند اسلامی شدن، یعنی تشکیل دولت اسلامی را برمی دارد. همه علاقمندان به تعالی کشور، نظام و انقلاب باید در این مسیر گام بردارند. هرگونه تشکیک در کلیت نظام یا اجزای آن می تواند تلاشی عامدانه یا جاهلانه در جهت بازگرداندن جریان افراطی گری گذشته، جلوگیری از روند گفتمان اصیل یا کند کردن تحقق دولت اسلامی تلقی شود.

به هر حال با نگاهی عبرت آموز به گذشته «بایستى از اسلام براى عمل خودمان، براى رفتارهاى خودمان، براى موضعگیرى‏هاى خودمان درس بگیریم و بدانیم بقاى نظام اسلامى، برکات الهى، تفضلات و رحمت الهى تا وقتى است که ما پایبند و مقید باشیم. خدا که با ما قوم و خویشى ندارد....مواظب و مراقب خودمان باشیم؛ مراقب حرف‏زدنمان، مراقب اقدام‏کردنمان، مراقب تبلیغاتمان. این فضاى بى‏بندوبارى در حرف‏زدن، ... این‏ها چیزهایى نیست که خداى متعال از این‏ها به آسانى بگذرد. آن وقت کسانى خطا مى‏کنند، خداى متعال "و اتقوا فتنة لاتصیبن الذین ظلموا منکم خاصة "، بله اینجورى است، بعضى از ظلمها، بعضى از کارها هست که نتیجه و اثر آن، دامن همه، نه فقط دامن آن ظالم را مى‏گیرد(رهبر معظم انقلاب 15/8/1387)  

منبع: فارس